تعریف تابع با دو پارامتر ورودی

همانطور که در درس قبلی وعده دادیم ، در این درس روش تعریف توابعی که دارای پارامتر ورودی می باشند و بکارگیری آن ها را بین می کنیم.

در درس قبلی برای تابعی که بکار بردیم هیچ گونه پارامتر ورودی تعریف نشده بود.

ولی در درس امروز همانگونه که در مقابل می بینید تابعی با همان نام تعریف شده که دو پارامتر از نوع عدد را می تواند دریافت کند.

function addNumbers(num1:Number , num2:Number):void
{   

trace(num1 + num2);  

}

addNumbers(5,10);                   /// 15

addNumbers(35,6);                  /// 41
addNumbers(91,10.25);     /// 101.25
addNumbers(37,-3);             /// 34

هنگام تعریف این تابع درون دو عدد پرانتز جلوی نام تابع که در حالت قبلی خالی بودند اینبار دو ورودی از نوع عدد اعلان شده که با یک کاما از همدیگر جدا شده اند. در بخش اجرایی تابع نیز که فعلا طبق معمول برای سادگی کار فقط از دستور trace استفاده شده می بینید که دو ورودی عیناٌ با نام خود تکرار شده اند. در خط آخر که برای اجرا شدن تابع باید نوشته شود نیز تفاوتی مشاهده می کنید و آن بخاطر الزامی بودن ورود پارامترهاست در اینجا هر دو عددی که ما بعنوان ورودی اول و دوم بنویسیم ، در هنگام اجرای برنامه به تابع اصلی پاس داده شده و تابع نیز آنها را درون دو پرانتز دستور trace  قرار داده و دستور trace  نیز نتیجه و حاصل جمع را در خروجی ارسال می کند .فایده استفاده از یک تابع این است که به هر تعداد که بخواهید می توانید از آن استفاده کرده و ورودی های جدید به آن ارسال کنید. در اینجا نیز ما چهار با از یک تابع استفاده کرده ایم . ( نتایج خروجی را در انتهای هر خط نوشته ایم)

برای تعریف پارامتر برای یک تابع هیچ گونه محدودیتی در تعداد و نوع آن وجود ندارد .

فقط هنگام تعریف و تعیین ورودی باید نکاتی رعایت شود که در آینده بیان خواهد شد.

استفاده از توابع در اکشن اسکریپت 3

در این جلسه روش استفاده از توابع را در اکشن اسکریپت 3 و در بخش پنل اکشن یک فریم نشان می دهیم .

با نوشتن متن کد زیر در پنل اکشن یک فریم شما می توانید یک تابع ساده را ابتدا تعریف کرده و سپس از آن استفاده کنید.

function PrintNumbers():void
{
    trace(1+2);
}

PrintNumbers();

در خط اول یک تابع با نام دلخواه با کمک کلمه کلیدی function   تعریف شده در انتهای خط نیز با نوشتن کلمه void  نشان می دهیم که این تابع هیچ نوع برگشتی ندارد و فقط یک عمل ساده انجام می دهد.

در بخش قابل اجرای تابع نیز فعلاٌ بدلیل پرهیز از شلوغی کار و همچین برای حفظ سادگی و فهم اصل موضوع فقط از دستور trace  استفاده کرده ایم . ضمناٌ همآنطور که حتماٌ متوجه شده اید این دستور می تواند عملیات ریاضی را برای پارامترها و یا همان ورودی های خود نیز انجام دهد که در اینجا عدد 2 و 1 را با هم جمع کرده و در پنل خروجی می نویسد .

نوشتن یک تابع به تنهایی نمی تواند هیچ کاری انجام دهد .

برای بکار گیری یک تابع همان طور که در خط آخر مشاهده می کنید نام تابع بهمراه دو عدد پرانتز باز و بسته و علامت سمی کالن را باید بنویسیم . پس از نوشتن این خط می توانیم برنامه را تست کنیم.

خروجی این برنامه عدد 3 می باشد .

در درس بعدی روش تعریف یک تابع که دارای پارامترهای ورودی و مقدار برگشتی می باشد را بیان می کنیم.